Ne garip filler var. Ne garip düşünceler geçiyor bazen aklımızdan bu normal mi hiç düşünmemişizdir belkide ama şunu biliyoruz ki bazen çok değerli bir hale dönüşüyor bu düşünceler. Kimi zaman içimizdeki eksikliği doldurmak için aklımızda canlanan ama asla bilmediğimiz hisse bağlanıyoruz. Bazı bağlandığımız hisler vardır ki bir boyutu veya ölçüsü yoktur. Kimi için nefretin, kimi içinse sevginin. Yaşamınıza öyle yerleşir ki siz onlardan ibaret olursunuz. Nefret beslemek hiçbir zaman başkasının hayatını etkilemez, kalbinizdeki nefret duygusu size yansır ve siz zedelenirsiniz. Bakışlarınız zedelenir,düşünceleriniz değişir, kontrol edilemez hale gelir hisleriniz. Yersiz hırslar yaratır çoğu zaman. Oysaki sevgiyi yeşertmek, aynı içinizdeki nefreti büyüttüğünüzdeki gibi, kalbinize o da size yansır. Gülümseyişinizden, düşüncelerinizden tanınırsınız. İşte o ilk görüşte kendini belli eder. Bu karşıdaki kişinin kalbine öyle yansır ki unutulamaz hale gelirsiniz. Olumsuzluklar yaşadığınızda onları olumsuz görmek yerine kalbinizden şükür duygunuz daima konuşur, bu da demek oluyor ki kalbinizde kötü olaylar iyi sonuçlar doğurur. Bu yüzden insanların, hayatımızda neredeyse hiç yeri olmayan insanların, bakışlarını, söylediklerini ciddiye almak yerine içinizdeki değeri keşfedip onlara fırsat vermemeyi seçin. Hayatınızda hiçbir yere sahip olmayan kişileri ciddiye almayın fakat sizi tanımasına fırsat verin. Kalbinizdeki iyileştirici güç belkide bu zamanda ortaya çıkar. Sevgi, ortaya çıkan kötü düşünceleri iyileştirilebilir. Benim içinse sevginin bir boyutu yoktur. Karşımdaki iyi hissettikçe çoğalır. Başta bahsettiğim içimdeki eksikliği doldurmak için bağlandığım his ise hep umut olmuştur benim. İçimde hep bir umut vardır, garip olan şu ki bazen tam olarak bu kavramın içini dolduramam. Benim için o kadar çok anlam taşır ki bu umutlar, tek tek doldurmak yerine bir bütün halinde belirir aklımda. Beni mutlu eden şeyin kaynağıdır bir nevi bu yüzden de çokça barındırırım onları kalbimde. Umut, nefes almayı kolaylaştırmalı. Bazen ne kadar dayanılamaz olsa da hayatınız, hatta etrafınızda kimse kalmamışsa bile, kötülüklerin arasından sızmayı başaran umutlarınız olmalı. Umutlarınız kalbinizi beslemeli, kötülüklerin arasından iyiliği çekip çıkartmalı. Umutlarınız bir insana ait olmamalı ki şayet olursa ben bunu suya benzetirim, o su kesilir ve siz de kurumuş olursunuz. 

Kalbinizdeki umudun ritmini kaybetmemeniz dileğiyle....

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Karanlığın İçinden